Bazen

Hava uyumak için çok sıcak

Bence yarım kalanlar, yarınlar kadar güzeldir.
Yarım kalan hikayelerin hepsi, dün.

Bazen dünyada'ki sorunları düşünmeden kendi sorunlarımızın hayatın en büyük sorunlarıymış gibi geliyor. Beni sevmiyor, dediğim gün hayatın en büyük sorunu buydu. Veya gittiğin gün, mesela bugüne bakılırsa, dünler. Geleceğe bakarsak, yarınlar. Mutlu olduğumuz zaman, hayat bize çok güzel geliyor. Yani hayat bana çok güzel geliyor. Üzülecek birşey bulamıyor, çok şükür bugün için diyorum, dün olmadan. Sen daha bugün gitmeden. Diyorum ya, bazen herşey çok farklı gelebiliyor insana. Hayat sana yarını göstermez, ama dünü hatırlatır. Dününü bilir, yarına umut edersin.

Küçükken insanlar "Öp bakalım"... "Afferin, şimdi buradan"... dediklerini bilirim. Tek tek tüm teyze, amcaları operdim. Tanıyıp tanımadığım herkesin yanağına bir papatya kondururdum. İyi insan mısın, kötü mü bilmiyorum ama yüzün gülüyor. Yanağına vereceğim o küçük öpücük seni bukadar çok mutlu edeceğini bilseydim, galiba hiç büyümek istemezdim. Öperdim. Bazen insanlara gereken tek şey masum bir öpücük. Dün gibi, bir zamanlar gibi.

Bazen aklıma çok şey geliyor aniden. Şey, adını koyamadığım bir çok olaylardan ibarettir. İnsanları tanıyor, sonra hepsi dün oluyorlar. Dünüm olacaksan, bugün neden buradasın? Dünüm olacaksan, bugünüm olma. Yarınlarım ol. Haftaya ol, yılım ol... veya bir papatyanın sonsuz yaprakları gibi. Ömrüm ol demiyorum, çünkü yarın burada olacağımı kim söylüyor? Bugün yoksun, belki büyük bir nedeni vardır yokluğun. Belkide seninle tanışmam gerekiyormuş, yarını bilmem için. Bazen en masum şeyleri özleriz. Günaydın mesajları gibi mesela. Veya geceleri olunca "Yazsın," diye düşüncelerimizi. Keşke herşey o öpücük kadar yakın kalsaydı bize. "Öpermisin?"... "Şimdi buradan, bir tane daha,"... ve mutlu olsaydık. Bazen herkes bir gece kadar çağresiz kalıyor. Gökyüzünde ki ay gibi kendimizi hissediyoruz. Bir ay bir insanı nekadar çok düşündürebilir? Bir insan dünü nekadar çok özletebilir?

Eseri olan çok insan var. Herkesin hikayesini yazsam, herkes "Sevdik," der. Herkesin bir "sevdik" diye eseri vardır.
Şu ki bazen kenara çekilmeyi çok istiyorum. Otursam'da bir saniye dün değilde bugün gelse aklıma. Beni bugün gibi sevsen? Bugün gelsen yanıma. Bugün görsem seni. Bugün, dünüm olmasan ve dünlerimi hep yarınlarımı yapsan? Hayal kurmak kadar güzel birşey yoktur bu hayatta, orada herşey istediğim gibi gidiyor. Orada hep sen varsın, gittiğini henüz görmedim. Orada hep bugün, dün olmasını asla istemedim.

Bu bir gerçek ki, bugün yanıma gelsen. Ben büyüdüm derim.
Dün yanıma gelseydin, gel derdim. Bugün "kal" demem için yeterince dünlerim oldun.

Bak yine uyuyamıyorum. Aklıma bazen böyle saçma şeyler geldiğinden değil. Hava sıcak. Bir kerede nedenim sen olma, önemseme kendini bukadar. Hava daha önemli benim için. Güneş varsa, mutluyum. Yağmur yağsa, sadece sevdik.

Hava sıcak, uyuyamıyorum.
Öpermisin?
Bir'de buradan?
Şüheda Özyar

NOT: Sen çok "bazen"si".