Pagina's

15 juli, 2014

Öylesine

Acaba? Neyse boş ver

Acaba aklına geliyor muyum? Düşünüyor musun hiç veya adımı anıyor musun? Peki hiç aramak istedin mi sesimi duymak için, bilmem özledin diye hiç cesaret edemeyip kenara koydun mu o telefonu. Veya nasıl söylesem hiç düşündün mü benim düşündüklerimi? Merak ediyorum sadece, cevabını almayacağımı bile bile yine de acaba? Canım çikolata falan bir şey çekti, ister misin?

Yazamıyorum çünkü bu hafta sonu tatile gidiyorum ama elimden geldiği kadarıyla yazmak istiyorum. Dün mesela ruh halim bozuktu ve her şeye negatif cevap verdim. Ters cevap verdim. Annem ne sorsa hepsini tersledim. Sonra bana "Sen ne yapıyorsun da yorulmuyorsun ki?" diye sordu, bende "yazarken" diye cevap verdim. Mesela yazarken yorulmuyorum ama yazmak için zamanım olması gerekiyor. Çünkü sana değer veriyorum.
En son nezaman acaba diye düşündüm, lan baktım her günüm acabaymış. Kuşkusuz yaşayamıyormuş insan. Hep bir tereddüt. Biz nekadar çok kendimize güvenirsek, o en fazla 30 saniye falan sürüyor "başkaların dediklerinden bana ne ya" dersin 10 saniye sonra saydırırsın. Kendimizi kandırmaya çok fazla vaktimiz yok, bu yüzden inanmamız gerekenlere inanmamız gerekiyor.
Ben her bir konuya acaba derim? Sınavımı aldım mı, acaba? En son sınav haftasında 3 sınavdan bir tanesini almışım. Şu "tatil geliyor amaan salla valla tatilden sonra toparlarım" duygusu çok boktan bence. Hep bana denk geliyor. Evren hep benimle alay ediyor. Benimle oyun oynuyor. Tatilden sonra o sınavı alamazsam, gel gör bak işe.

Acaba? Acaba beni düşünüyor musun? Beni ben gibi seviyor musun? Sende gece olunca salak salak gülüyor musun aklına ben gelince? Çok merak ediyorum biliyor musun böyle insanların düşündüklerini. İnsanların hayalleri mesela beni çok ilgilendiriyor, çok benimserim hayalleri veya insanların papatyalara olan bakış açısını. Kimi çiçek der, kimi seni seviyorum. Bazen bir insan bukadar öküz olmak için neler yapıyor acaba diye düşünmüyor değilim. Yok yani sen nasıl böyle yıldızlı öküz olabildin, onu anlayamıyorum? Sonra en çok yalana bir insan nekadar çok tahammül eder? Görüyor musun, acaba? diye sorulacak çok soru var ama cevabı veren kimse olmuyor.
Eskiler beni çok acabalıyor? Veya yeni tanıdığım insanlar, acaba? Burnumu beğenir mi lan? Parmaklarıma ne der acaba? Bilmem ya beni kısa bulursa? Lan kesin göt gibi yine ben kalacam çocuk çekip gidecek. Acaba ben mi terk etsem onu o beni terk etmeden önce? Biz insanlar çok psikolojik bunalımdayız. Psikolojik destek almaya kalksak cümletten adamlar bize randevü bile vermez lan okadar yemişiz kafayı. Ama acaba seviyor musun beni? Sevdin mi? Sevmek istedin mi? Özledin mi? Özlemiyor musun? Aklına geliyor muyum? Geldim mi? Gittim mi? Zarttımmı? Zorttummu? Götüm mü? Kafam mı? Ak ciğerim iki kilo domates bir kilo patates bok. "Olm Şüşü senin şu ruh halin yüzünden bizimkisinide bozuyon" diyorsundur muhtemelen de ben bir kendimi çözeyim sonra sana acaba mı evet mi hayır mı derim.

ÖZLEDİK BE.
HAYVAN GİBİ ÖZLEDİK.
KEÇİ BOYNUZU GİBİ ÇOK ÖZLEDİM.
Bir sonra ki aşk hikayemde çocuk beni terk etmeden önce ben terk ediyorum lan seni. Hatta tanışırken "seni terk ediyorum" diyeceğim önüme gelen kısmeti aniden tepmeyi planlıyorum. Nasıl da beni yaz aylarında bir zamanlar terk etti. Şu yaz aylarının en bok dönemlerindeyim. Yaz aylarında terk edilecek adam mıyım lan ben? Yaz ayların hatta bir çok şeyin değerini bilmediğin nasıl da belli. Ama gittin ya, acaba gittiğine değdi mi? Benim için değdi. Ya senin için?

Yıldızlı bir öküz olduğunu belirtmek istediğim bir yazıydı bu.

Özlemiş gibi davranıyorum,
Hiç özlemedim,
Acaba?
Şüheda Özyar


NOT: Mutlu olmayı hak eden insanlarız biz.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten