Pagina's

28 mei, 2014

Evrim

N'oldu lan ona?

Eskiden çocuk hakkında "Bu nedir?" Allahını başka biri mi yok dedim diye kısmetim kapandı. Çocuk şimdi bir piret pitt ben ise "Şu kızın tipine bag"da ki g harfi. Böyle çocuk nasıl yakışıklı, nasıl güzel, nasıl karizmatik oldu ben bile anlamadım. Ne ara değiştin lan sen? DAHA DÜN HA DÜN BENİM YANIMDA BURUN KARIŞTIRDIN YA. BURUN, burun. Şimdi gelmiş bana tip tip hava atıyor. Bana yan bakıyor. Beni es geçiyor. Ben seni zamanında sevdim gülümMmM dese bugün nikah salonuna gideceğim insanlar var. Ama gitmiyorum. O işler okadar kolay değil.

Evrim geçirmek çok önemlidir. Kimse genelde evrim geçirdiğine inanmıyor veya çoğunlukla inanmak istemiyor. Genellikle küçükken "Şu tipe bak" dediğim çocuğa şimdi herkes bakıyor. Kendimi kasıyorum "Bakma Şüşü, bakma evladım, bakma yavrum" diye ama bakıyorum. "YUUUH," diyorum bu çocuk ne ara bukadar yakışıklı oldu? Eskiden benden hoşlanıyor şimdi ise halime gülüyor. Hayat sürecim çocuk iken: dünya güzeli, 12 yaşında: Buna birşeyler oluyor ya hayırlısı, 16 yaşında: Şüşü'yü kaybettik. Kayıp. 19 yaşında: Erkek, 21 yaşında ise: OHÁ KIZA BAK. Geçende evrim yaşadığımın kanıtına vardım. Koydum eski resimlerimi yan yana. Bi çirkinmişim, bi kıllıymışım, her resimde bıyık olur mu? HER RESİM ama. Bi burun var Allah yaratmış, şimdi ise belli olmuyor. Kaşlar mutluluktan martı şeklinden havaya uçmak üzere, tipimde Titanic gibi kayık.

Şimdi ben çok hoşlanırdım eskiden. Böyle birini gördüğümde "HOŞLANIYORUM! EVETTT!!! AYYY ERKEK OLAN HERKESTEN HOŞLANIYORUM!" diye bir ruh halim vardı. Bayılıyordum. Bana selam veren herkese gönül koyuyordum. 16 yaş civarıydı bu, Şüşü'yü kaybettik modunda olduğum zaman. Şimdi düşünüyorumda nasıl bir yokluk yaşıyormuşum arkadaş. Yani okulda biri bana selam versin, eve gelir onu saatlerce düşünürdüm. Yok öyle baktı bana, yok şöyle selam verdi, yok Şüşü derken heyecanlandı. Oysa öyle bir şey yok yani. Çocuk korkudan titremiş, "Lan bu kıza mı selam vericem Allahım" diyerekten bende heyecana kapıldım. O an ki ruh halim, hayat tarzım, yaşama sevincim hep başkaları içindi galiba. Bu yüzden zamanında evrimi onlar geçirdi ben geçirmedim. BEN GEÇİRMEDİM. BEN HA BEN (psikolojim hala yerinde).
Tabii bir de evrimi tersinden yaşayanlar var. Güzelleşen değilde, bi çirkinleşen bi abzurt olan, onlara ne oluyor zaten anlamıyorum. Bir insan güzel olacağım! derken İşkembe çorbası oluyor. Bir koku bir görünüş bir tiksinti, yok böylesi. İlk okulda bir çocuktan hoşlandım. Çocuk zamanlarımda. Ama nasıl seviyorum Allahım. Çok seviyorum. Çocuk okul sırasında yanımda oturuyordu. Sırf benden uzaklaşmasın diye parmaklarımı bile masanın üzerine koymaya çekinirdim. "O parmak nedir lan?" demesini istemediğimden yani. Tombullar. Sosis gibi. Herkes dalga geçiyor "Olm mangal yaparkene kendinide getirmeyi unutma" diye. Neyse bu çocuk, sarı saçlı, mavi göz. Yüzde pütür yok. Yani Kıvancın çocukluk hali gibi bir şey. Ben severim sarışınları. Ama eskiden daha çok. Bu çocuk zamanında bana yüz göz vermedi. Hayalim hep okul sırasında bir gün elimi tutacak "Şüşü seviyorum seni" diyecek olmasıydı. Ya çocuk beni sevmedi, ya da "Ulan bu parmakları kim tutar?" diye düşündüğü için kimse birşey yapmadı. Aşk acısı çektim. Parmak ızdırabı çektim. Yani ilk okul'da ki aşk acısı "Kalbim pit pit, kırdin artık, üzüldüm tırt". Sevmedi, ben sevdim. Lise başladı, o gitti ben kaldım.
Yıllar geçti, 5 sene sonra (ben hala çirkin), bu çocuğu gördüm sokakta. "DODO?" diye seslendim, çocuk döndü "SANA N'OLMUŞ LAN BÖYLE?" diye bende bi mutluluk havası. "Şüşü?" diye şaşırdı çocuk. "AYY DODO BOK GİBİ OLMUŞSUN LAN BOK!," dedim böyle nasıl gülüyorum nasıl angırıyorum, bi kola çak, bi bacağa çak, ona buna çak çak. O günden sonra hiç direkt konuşmadım birine. Çocuk bana baktığı gibi parmaklarımı gösterdi "Aynısı lan, biraz şişmişler okadar" dedi. "Evdekilere selam" dedim yürüdüm gittim.

Eskiden nasılda sevmişim, nasılda? Allahım ölüp bitiyorum şu benim düşüncelerime. Beynime bir şey oluyor galiba. Zamanında biri için ölüyordum, şimdi ise "Tipe bak la" diyorum. O cümlede ki LA kelimesi oluyorsun. İnsan harbiden görmüyor bazı şeyleri. Bi ben güzelleştim galiba. Şimdi bitch please. Evrimi sen geçirdin, ben değil (H).

Evrim'i seviyorum,
Adamla bildiğin dalge geçiyor lan,
Şüheda Özyar


NOT: Seni güzel yapan tek şey bakış açındır.

*Tez evleniyor bu hafta, bu yüzden yazamıyorum çok :)*

Geen opmerkingen:

Een reactie posten